Biyopolitika modern devletlerin toplumsal yaşamı kontrol ettiği, denetlediği yeni bir iktidar biçimidir. Biyoiktidar bedeni tanımlayarak, kontrol ederek, denetleyerek gerçekleşmektedir. Bu çalışmada biyoiktidar ve engelli beden konu edilmektedir. Çalışmada biyoiktidarın engelli beden üzerinden toplumsal düzeyde nasıl işlediğinin anlaşılması amaçlanmaktadır. Biyoiktidarın denetimi engellilik durumunun ve engelli bireyin tanımlanmasıyla başlar. Bu tanımlar normal-anormal ayrımına göre yapılır. Engelli beden ve engelli birey kültürel resimde anormal olarak tanımlanır. Bu tanımların yansıdığı toplumsal dünyada ise engelli bedeni etiketleyen, ayrıştıran, dışlayan, ötekileştiren dinamikler işler. Bu dinamikler üzerinden engelli birey toplumun normal sınırlarına dahil edilmeden kısıtlı bir alanda yaşamak durumunda kalır. Biyoiktidarın işleyişi engelli bireylerin belirli bir toplumsal statüde, yaşam kalitesinde ve normallerle eşit olmayan bir biçimde yaşamasıyla sonuçlanmaktadır. Biyoiktidarın söz konusu dışlayıcı mekanizmaları engelli bireyin yasal ve söylem düzeyinde diğer bireylerle eşit kabul edildiği ve çeşitli ayrıcalıklar elde ettiği bir toplumsal zeminde gerçekleşir. Bu araştırmada gündelik yaşamda engelli bedenin nasıl tanımladığı ortaya koyularak engelli bireyleri toplumsal yaşamın kıyısında tutan denetim mekanizmaları ele alınmaktadır. Araştırma bu durumu engelli bireylerin bakış açısından ortaya koymayı amaçladığı için nitel araştırma yöntemi benimsenmiştir. Çalışmada engelli bireylerin deneyimlerinden ve düşüncelerinden hareketle biyoiktidarın gündelik yaşamdaki işleyiş dinamiklerinin yorumlanması amaçlanmıştır. Bu çerçevede araştırma kapsamında 13 bedensel engelli bireyle derinlemesine  görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Elde etilen veriler tematik analize tabi tutularak sunulmuştur. Araştırma sonucunda yasal ve toplumsal düzeyde engelli bedenin biyopolitikanın gerçekleşme alanlarından biri olduğu, engelli bireylere yönelik geliştirilen politikaların gündelik yaşamda denetim mekanizmalarına dönüştüğü sonucuna ulaşılmıştır.

Biopolitics is a new form of power through which modern states control and regulate social life. Biopower occurs by defining, controlling, and regulating bodies. This study focuses on biopower, and the disabled body. The aim of the study is to understand how biopower operates at the societal level through the disabled body. The control of biopower begins with the definition of disability and the disabled individual, based on the distinction between normal and abnormal. In cultural representation, the disabled body and the disabled individual are defined as abnormal. In the social world, these definitions result in dynamics that label, segregate, exclude, and marginalize the disabled body. Through these dynamics, the disabled individual is forced to live in a restricted area without being included in the normal limits of society. The operation of biopower results in the disabled individual living in a certain social status, with a quality of life that is not equal to that of the normal individuals. Biopower's exclusionary mechanisms occur in a social context where the disabled individual is legally and discursively accepted as equal to other individuals and granted various privileges. This study aims to reveal how the disabled body is defined in everyday life and to examine the control mechanisms that keep disabled individuals on the margins of society. Because the study aims to present this situation from the perspective of disabled individuals, a qualitative research method was adopted. Thirteen in-depth interviews were conducted with physically disabled individuals, and the data obtained were analyzed thematically. The study concludes that disability is one of the areas where biopolitics is realized legally and socially and that policies developed for disabled individuals are transformed into control mechanisms in everyday life.