Türkiye-Ortadoğu ilişkileri her dönem meydana gelen değişimlere paralel olarak değişiklik göstermektedir. Bağımlı bir değişken olarak lider ve bağımsız olarak meydana gelen uluslararası sistemdeki değişiklikler, Türkiye’nin Ortadoğu ilişkilerini şekillendiren ana ekseni oluşturmaktadır. 1980 yılında Türkiye’nin iç siyasetinde meydana gelen değişimden yola çıkarak uyguladığı politikaların analiz edilmeye çalışıldığı bu makale, Türkiye’nin dış politikada en fazla krizler yaşadığı Irak, İran ve Suriye’yi odak noktası olarak almaktadır. Aynı zamanda bu ülkelerin kendi aralarında meydana gelen değişimler, dönem dönem Türkiye’nin uyguladığı politikaları şekillendirmektedir. Bu nedenle Türkiye’nin bu ülkeler arasında yaşanan sorunlarda da gösterdiği tutum analitik bir bakış açısıyla incelenmeye çalışılacaktır. Son olarak çalışmada liderlerin söylem ve demeçlerine yer verilerek oluşturulan politikaların alt yapısı ve aralarındaki farklılıklar analiz edilmeye çalışılmıştır.

Turkey-Middle East relations vary in parallel with the changes that occur in each period. As a leader in the dependent variable and changes occurring in the international system, regardless of Turkey's relations constitute the main axis of shaping the Middle East. In 1980, Turkey's domestic politics in the main square of this article is to try to analyze the policies implemented starting from the change from a maximum of crises in Turkey's foreign policy experience in Iraq, it is Iran and Syria as the focal point. At the same time the changes occurring in these countries themselves, periods are shaping the policies implemented by Turkey. Therefore attitude demonstrated in Turkey's problems in these countries will be examined by an analytical perspective. Finally, in this study, the substructure and the differences between the policies formed by giving place to the statements and statements of the leaders were analyzed.