Bu çalışmada, Friedrich Nietzsche’nin Tarihin Yaşam İçin Yararı ve Sakıncası (2006), adlı eseri doğrultusunda insan ve tarih arasındaki ilişki incelenmektedir. Bu bağlamda öncelikle, Nietzsche’ye göre insanın tarihe neden ihtiyaç duyduğu, tarihin insan yaşamındaki önemi ve tarihe nasıl ve hangi anlayışla bakmak gerektiği üzerinde durulacaktır. Ardından geçmişte, anda -şimdide- ve gelecekte yani zamanın üç boyutunda yaşayan insanın, anımsamadan yaşamasının mümkün ancak unutmadan yaşamasının olanaksız olduğu vurgulanacaktır. Öte yandan bir insanda, bir halkta ya da bir kültür ortamında sahip olunan “tarih duygusu”nun zarar verecek sınırının nasıl tespit edilmesi ve tarihe verilen anlamın nerede aranması gerektiği, Nietzsche’nin “anıtsal tarih, antikacı tarih ve eleştirel tarih” olarak ortaya koyduğu üç tür tarih anlayışı doğrultusunda irdelenecektir. İnsan yaşamını değerli kılacak, zenginleştirecek ve yaşama hizmet edebilecek tarih anlayışının neliğini sorgulamayı amaçlayan çalışma, tarihle doğrudan doğruya olan ilgileri bakımından Nietzsche’nin insan görüşüyle sonlandırılacaktır.